Mijn naam is Hashimoto
Onderstaand verhaaltje kom je op meerdere schildklier sites tegen, deze is bij de ziekte van Hashimoto zeer herkenbaar (ook voor mannen).Daarom hebben we het ook op onze site hebben geplaatst.
Hallo gastheer,
Mijn naam is Hashimoto. Ik ben een onzichtbare autoimmuun aandoening die je schildklier aanvalt en je hypothyreoot maakt.
Ik ben nu voor altijd verbonden aan je leven. Als je hypothyreoot bent, dan is het een grote kans dat het door mij komt. Ik ben de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie, wereldwijd.
Ik ben geniepig; je vindt me niet altijd terug in bloedonderzoek.
Niemand om je heen kan mij zien of horen, maar jouw lijf heeft door dat ik er ben.
Ik kan je aanvallen waar en wanneer het mij uitkomt.
Ik kan je stevige pijnen bezorgen en als ik een goeie bui hebt doet ik je alles zeer.
Kan je je nog herinneren dat jij en je energie lekker bezig waren en lol hadden?
Ik nam de energie weg en gaf uitputting in de plaats; probeer nu nog maar eens bezig te zijn en lol te hebben…
Ik ontnam je ook een goede nachtrust en gaf je er een vertroebelde geest en concentratiegebrek voor in de plaats.
Ik maak dat je wel de hele dag zou willen slapen en ik veroorzaak ook slapeloosheid.
Ik kan je van binnen laten trillen of je te warm of te koud laten voelen, terwijl iedereen om je heen zich normaal voelt.
Ik kan je opgezwollen handen en voeten geven, een opgeblazen gezicht en dikke oogleden; opgezwollen alles eigenlijk wel.
Ik kan je een paniekerig gevoel geven, zelfs paniekaanvallen of juist een depressief gevoel. Heb je van die stemmingswisselingen? Ja, dat ben ik. Zomaar in huilen uitbarsten? Dat ben ik waarschijnlijk ook.
Ik zorg ervoor dat je haar uitvalt, droog en bros wordt; veroorzaak acne; veroorzaak een droge huid; en nog veel veel meer.
Ik zorg dat je aankomt in gewicht en wat je ook eet of hoe veel je ook sport en beweeg, ik zorg dat je er niet vanaf komt. Maar bij anderen zorg ik juist dat ze maar af blijven vallen; ik discrimineer niet….
Soms nodig ik andere auto-immuun aandoeningen uit om ons gezelschap te houden en je met nog meer te belasten.
Als je iets gepland hebt, of een leuke dag in het vooruitzicht, ik kan zomaar roet in het eten gooien.
Je hebt me niet uitgenodigd, ik koos jou om uiteenlopende redenen: dat virus waar je maar niet van wilde herstellen of dat auto-ongeluk, mishandeling, misbruik, trauma’s… (ik floreer op stress); mogelijk kom ik ook voor in je familie. Waar ik ook vandaan ben gekomen, ik ga niet meer weg.
Ik hoorde dat je de dokter bezoekt en probeert van me af te komen. Dat vind ik komisch. Doe vooral je best. Je zal heel veel artsen moeten bezoeken voor je er eentje vind die iets kan uitrichten tegen mij.
Vele artsen zullen je medicatie verkeerd instellen, pijnstillers voorschrijven, slaappillen; je vertellen dat het tussen je oren zit, je een depressie hebt of een angststoornis en je antidepressiva voorschrijven.
Ik weet zoveel manieren om je ziek en beroerd te maken, de lijst lijkt eindeloos; van een hoog cholesterol tot galblaasproblemen, hoge bloedruk en bloedsuiker problemen, hartproblemen om er maar eens een paar te noemen. Heb je daar last van?, dan ben ik waarschijnlijk de oorzaak.
Lukt het niet om samen met je vrouw zwanger te worden? Ja hoor, ben ik waarschijnlijk.
Snel buiten adem en kortademig?, yep, mijn doen.
Afwijkende leverwaarden? Tand en tandvlees problemen? Kaakgewrichtproblemen? Galbulten? Ja, ja, ja en ja dat doe ik.
Ik zei toch al dat ik voor een ‘oneindige’ lijst van klachten kon zorgen?
Mogelijk krijg je pijnbestrijding, fysiotherapie of te horen dat als je maar genoeg slaapt en beweegt, ik wel zal verdwijnen.
Of je krijgt te horen dat je een positieve instelling nodig hebt, wordt er van alles onderzocht, maar vooral zal je niet serieus geworden nomen als je al die artsen maar steeds weer probeert uit te leggen hoe slopend je gezel is en hoe uitgeput je je voelt. De kans is groot dat de ‘begripvolle’ maar onwetende arts je naar de psychiater verwijst.
Je familie, vrienden, collega’s zullen het al snel zat worden, steeds te horen hoe jij je voelt, hoe ik je sloop.
Sommigen zullen het afdoen met het ‘goedbedoelde’ advies: oh, je hebt gewoon een slechte dag; je word ook een dagje ouder en negeren gewoon wat je ze hebt verteld.
Of je krijgt adviezen als: gewoon opstaan en gaan bewegen en je voelt je vast snel weer beter. Ze willen maar niet snappen dat ik je de energie hebt ontnomen van je lichaam en je geest om ook maar iets te kunnen ondernemen.
Anderen zullen achter je rug gaan roddelen, je een hypochonder en aansteller noemen en je voelt je geloofwaardigheid en zelfwaardering langzaam instorten; zeker als je druk in gesprek met een ‘normaal’ persoon opeens in je verhaal stokt, omdat je vergeten bent wat je wilde zeggen.
Men weet je te vertellen dat ‘mijn grootmoeder had dat ook, ze is weer beter op haar medicatie’, voordat je kan vertellen dat niet iedereen ‘hetzelfde’ is en op dezelfde manier reageert en dat het dus geen garantie is dat als ‘oma’ goed reageert op haar medicatie dat dat ook voor jou moet gelden.
Men wil maar niet inzien dat deze aandoening je ‘raakt’ van top tot teen; in elke lichaamscel, elk orgaan en systeem en dat de juiste hoeveelheid en afstemming van schildkliermedicatie niet zo eenvoudig is als het lijkt en niet voor iedereen hetzelfde werkt.
De enige plaats waar je het gevoel hebt serieus genomen te worden, begrepen te worden, niet be/veroordeeld te worden, is door mensen die ook met mij worstelen.
Ik ben Hashimoto. Welkom in mijn wereld.